V neděli 17. března se bude konat v rámci bohoslužeb výroční zasedání Sborového shromáždění. To tvoří všichni členové sboru, kteří do dne konání jeho zasedání dovršili 18 let.
Níže uvádíme výroční zprávu pastora o tom, jak na tom je náš farní sbor a jeho činnost. Nynější zpráva se předkládá sborovníkům jako podklad k diskuzi během nedělního shromáždění a modlitbám za sbor.
Bóg widzi
W myśl hasła roku sprawozdawczego z 1 Mż 16,13: „Ty jesteś Bogiem, który mnie widzi“, uświadamiamy sobie, że dla Boga nie pozostaje skryta żadna intencja ukrywana przed oczyma ludzkimi, żadne pragnienie czy marzenie, ale także żaden smutek „trzynastej komnaty“, żadna łza ukradkiem ocierana ani żaden ludzki ból. BÓG WIDZI, to było hasło roku 2023, nazwanego w naszym Kościele Rokiem Relacji Międzypokoleniowych (Rok mezigeneračních vztahů) – ale to hasło, które możemy odnieść do bogatej, choć niedługiej historii naszego zboru, do pokręconych losów, „podkopanych“ przez szkody górnicze i różne inne życiowe przeszkody, do naszego dnia dzisiejszego, trosk, pragnień i nieraz… poczucia bezsilności. To ostatnie odnosi się do wszystkiego, co wbrew wielu usilnym staraniom się nie wiedzie, do spadku naszej i tak niewielkiej liczby, do czegoś, co z ludzkiego punktu widzenia nazwalibyśmy brakiem perspektywy na przyszłość.
A jednak jest tu Ten, który nas WIDZI. Który wraz z nami ociera łzę, te naszą, bo Mu nas żal. I przypomina: „Albowiem ja wiem, jakie myśli mam o was – mówi Pan – myśli o pokoju, a nie o niedoli, aby zgotować wam przyszłość i natchnąć nadzieją. Gdy będziecie mnie wzywać i zanosić do mnie modły, wysłucham was. A gdy mnie będziecie szukać, znajdziecie mnie. Gdy mnie będziecie szukać całym swoim sercem, objawię się wam – mówi Pan – odmienię wasz los…“ (Jer 29,11-14). W ten oto sposób Pan wprowadza nas swoim Słowem w Rok Modlitwy 2024, choć zupełnie nie miał tego na myśli piszący te słowa. Za to Ten, który mówi – tak!
Celem piszącego coroczne sprawozdania jest nie tylko zadośćuczynienie wymogom urzędowym i zasadom naszej kościelnej demokracji, w myśl której każdy członek zboru jest za niego współodpowiedzialny i w ramach tej odpowiedzialności ma także prawo być informowanym, co się w zborze dzieje, kiedy on sam nie jest tego bezpośrednim świadkiem. Ma także prawo wybierać swoich reprezentantów, którzy zborową pracę „sprawują“, a także z niej sprawę zdają. Ma w końcu prawo samemu być do tej pracy wybieranym w demokratycznych zborowych wyborach lub być przez wybranych reprezentantów zachęcanym i proszonym do włączenia się we wspólną działalność na chwałę Boga, a ku pożytkowi ludzi. To doroczne „zdawanie sprawy“ jest zatem jedną stroną rzeczonego obowiązku, drugą zaś jest kronikarski ślad historyczny, jaki w postaci sprawozdań rocznych po naszej pracy pozostaje. Kiedyś był zwyczaj prowadzenia kronik różnych organizacji, także naszych parafii. Dziś ta tradycja się zagubiła, nie ma chętnych do prowadzenia mozolnych i regularnych zapisków, i na dodatek nadawania im godnej formy czy oprawy. Roczne sprawozdania są jednak właśnie takim śladem naszych dziejów – i stawały się podstawą opracowań, także w naszym przypadku, ze strony osób piszących prace dyplomowe czy naukowe.
Z jednej strony można by więc powiedzieć: Bóg widzi to, co robimy, co jest w naszych sercach. Z naszej strony mogłoby to zostać ukryte – jednak zasady demokracji, jakie mamy w Kościołach ewangelickich, nakazują nam to drugie spojrzenie: Ważne, by widział także człowiek, by wszystko było jawne, transparentne. Bo to nasze wspólne dzieło. Wszyscy, razem i z osobna, mamy się za nie modlić, mamy dać się zaprosić do jego współtworzenia, bo właśnie poprzez to, jakimi będziemy, jak odnosić się będziemy do siebie i otaczających nas ludzi, świat zobaczy świadectwo o Bogu, w myśl tegorocznego hasła: „Wszystko, co czynicie, niech się dokonuje w miłości“ (1 Kor 16,14). Albo inaczej, jak zanotował Tertulian w swoim dziele „Apologetyk“: „Patrzcie, jak oni się miłują!“ Tak z szacunkiem wyrażali się o wierzących ci, którzy do nich nie należeli; nieraz nawet ci, którzy ich prześladowali. Oby mógł ktoś tak westchnąć, obserwując nas…
Statystyka
Wykorzystując czas chorobowego, pastor zboru dokonał wprowadzenia aktualizacji do zborowej kartoteki, która jest w formie elektronicznej prowadzona w programie Farpr. Jak każda kartoteka wymaga jednak nieustannej aktualizacji. Nowe prezbiterstwo chce pracować nad lepszym kontaktem ze zborownikami, co w sposób naturalny przyniesie z sobą także aktualizację danych. Wszystko, oczywiście, przebiegać musi w zgodzie z prawem i przepisami o ochronie danych personalnych. Celem jest to, by i ci z nas, którzy są tylko sympatykami lub formalnymi członkami zboru, czuli się integralną częścią tego ludzkiego organizmu, jakim jest parafia. Poza tym, mamy spore grono sympatyków, którzy być może będą chcieli czuć się częścią naszej wspólnoty, by można im złożyć życzenia przy jubileuszach życiowych, by docierały do nich aktualne informacje o tym, co w zborze się dzieje. Chociaż więc liczba osób zapisanych w kartotece uległa zmniejszeniu przez uaktualnienie pogrzebów czy wyprowadzek, to nie musi nas martwić, ale raczej powinno zachęcać do uważniejszego rozejrzenia się wokół i odważnego zapraszania pomiędzy nas.
Według kartoteki zbór nasz liczy więc 256 ewidowanych członków. W roku sprawozdawczym 2023 miało miejsce 5 chrztów: 4 dzieci oraz 1 osoby dorosłej; wszystkie w języku czeskim.
Miały miejsce 2 śluby: obydwa w języku czeskim, 1 z kościoła, 1 pod dzwonnicą w Trojanowicach na Horečkách.
Odbyło się 7 pogrzebów: 6 kobiet, 1 mężczyzny; 4 w języku czeskim, 2 w polskim, 1 wspólny polsko-czeski; 6 z kościoła, 1 z kaplicy w Suchej Górnej; 3 pogrzeby w kręgu najbliższej rodziny.
Do konfirmacji przystąpiło 4 młodych ludzi.
Majątek zboru
W dziedzinie prawno-majątkowej nie zaszły w roku sprawozdawczym żadne zmiany.
Nabożeństwa… i nie tylko
W roku sprawozdawczym miały miejsce 54 nabożeństwa w naszym kościele, z tego 24 wspólne polsko-czeskie, 14 w języku czeskim, 16 w polskim; z całkowitym udziałem 2 381 osób, tzn. średnim uczestnictwem w nabożeństwie 44 osób. Poza tym odbyło się 14 nabożeństw w kaplicy w Suchej Górnej (raz na miesiąc oraz w wielkie święta kościelne), zawsze wspólnych polsko-czeskich; z przeciętnym udziałem 12 osób oraz 6 nabożeństw pasyjnych (3 czeskie, 3 polskie) i 1 na Wielki Czwartek w domu zborowym, z przeciętnym udziałem 20 osób.
Podczas pamiątki poświęcenia kościoła Słowo Boże zwiastował gość ekumeniczny br. Leonard Horváth z romskiego zboru Kościoła Apostolskiego w Hawierzowie Szumbarku. W czasie choroby pastora nabożeństwa prowadzili ks. Ondřej Prokop oraz ks. doc. Lucjan Klimsza, a w nabożeństwach brali udział także zborownicy ze Stonawy, podczas remontu ich świątyni. U siebie w Stonawie rozpoczęli odprawiać nabożeństwa dopiero od Czasu Pasyjnego 2024, a w podziękowaniu otrzymaliśmy od stonawskiego prezbiterstwa na czele z jego duszpasterzem piękną Biblię ołtarzową, która znalazła od razu miejsce na naszym ołtarzu oraz świecę chrzestną.
Odpowiedzią na inicjatywę naszych zborowników był wspólny wyjazd niedzielny dnia 30 lipca 2023 r., zamiast nabożeństwa w naszym kościele, na wycieczkę do Pszczyny. Wzięliśmy udział w nabożeństwie, pastor poproszony został o pozdrowienie i błogosławieństwo, a następnie zwiedziliśmy pałac rodu Promnitzów i książąt von Pless, znajdujący się w bezpośrednim sąsiedztwie kościoła – kościół bowiem stanowił część zabudowań pałacowych ewangelickich rodów, fundatorów najpierw kościoła Jezusowego w Cieszynie, a później zboru ewangelickiego w samej Pszczynie. Był czas na spacer po parku zamkowym, obiad w restauracji przy uroczym pszczyńskim rynku, a także odwiedzenie zagrody żubrów i przyległego do parku zwierzyńca.
Spowiedź i Komunia Święta
Podczas nabożeństw w kościele spowiedź i Komunia Święta odbywa się zawsze dwa razy w miesiącu: w 1. oraz 3. niedzielę. Podczas 23 nabożeństw spowiednio-komunijnych w kościele do sakramentu przystąpiło 596 osób; średnio 26 komunikantów. W Suchej Górnej odbyły się w roku sprawozdawczym 2 nabożeństwa z Komunią Świętą, podczas których do sakramentu przystępowali wszyscy obecni.
Prezbiterstwo i współpracownicy zborowi
Zgromadzenie Zborowe wybrało w roku sprawozdawczym prezbiterstwo na kolejną czteroletnią kadencję. W jego skład wchodzą: Ing. Bogdan Tacina – kurator, PhDr. Lech Nierostek, Ph.D. – wicekurator, Ing. Roman Mikula – sekretarz zboru i administrator cmentarza, Mgr. Marta Tacinová, Ing. Bronislav Kadlubiec, Mgr. Jan Marek, Karel Molinek, František Válka. Niestety, w czasie kiedy przygotowywane było zaprzysiężenie nowego prezbiterstwa, odnowiła się choroba onkologiczna nowo wybranego prezbitera Ing. Radomira Krygla, który mimo to aktywnie angażował się w różnego rodzaju przedsięwzięcia dopóki starczało mu sił. Przegrał swoją walkę z chorobą i odwołany został do wieczności 14 grudnia 2023 r. w wieku 62 lat. Po jego śmierci córka znalazła w jego Nowym Testamencie, który miał przy sobie w szpitalu, zaznaczony fragment z Księgi Objawienia 7,9-16: „Potem widziałem, a oto tłum wielki, którego nikt nie mógł zliczyć, z każdego narodu i ze wszystkich plemion, i ludów, i języków, którzy stali przed tronem i przed Barankiem, odzianych w szaty białe, z palmami w swych rękach. I wołali głosem donośnym, mówiąc: Zbawienie jest u Boga naszego, który siedzi na tronie, i u Baranka. A wszyscy aniołowie stali wokoło tronu i starców, i czterech postaci, i upadli przed tronem na twarze swoje, i oddali pokłon Bogu, mówiąc: Amen! Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i cześć, i moc, i siła Bogu naszemu na wieki wieków. Amen. I odezwał się jeden ze starców, i rzekł do mnie: Któż to są ci przyodziani w szaty białe i skąd przyszli? I rzekłem mu: Panie mój, ty wiesz. A on rzekł do mnie: To są ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i wyprali szaty swoje, i wybielili je we krwi Baranka. Dlatego są przed tronem Bożym i służą mu we dnie i w nocy w świątyni jego, a Ten, który siedzi na tronie, osłoni ich obecnością swoją. Nie będą już łaknąć ani pragnąć, i nie padnie na nich słońce ani żaden upał, ponieważ Baranek, który jest pośród tronu, będzie ich pasł i prowadził do źródeł żywych wód; i otrze Bóg wszelką łzę z ich oczu”. Tekst ten czytaliśmy i rozważaliśmy podczas pogrzebu 21 grudnia w kościele błędowickim.
Zebrania prezbiterstwa odbywają się regularnie co miesiąc, zaś między zebraniami zbierają się kurator z wicekuratorem, a także prezbiterzy w ramach komisji zajmujących się różnymi dziedzinami życia zborowego. Kurator, wicekurator oraz pastor dzielą się też prowadzeniem zebrań prezbiterskich, choć ze względów zdrowotnych pastora najczęściej obowiązek ten spada w ostatnim czasie na kuratora i wicekuratora.
Funkcję kasjerki zborowej pełni z wielkim poświęceniem Ing. Krystyna Tacinowa. Porządkiem w domu zborowym zajmuje się s. Marta Tacinowa, poszukujemy pani chętnej by włączyć się w tę pracę.
Muzyka
Podczas nabożeństw, a także ślubów i pogrzebów tworzyła ich oprawę muzyczną gra na organach w wykonaniu trójki naszych organistów: pani Helenki Folwarcznej, mgr Elżbiety Pawlas-Matuszek i Ing. Jakuba Prokopa. Panią Helenkę staramy się od nowego roku angażować jak najmniej z uszanowaniem względów zdrowotnych, dziękujemy Panu Bogu za jej długoletnią, wierną i pełną poświęcenia służbę. Dziękujemy także za pracę młodych organistów, którzy starają się zmieniać za pulpitem naszych organów według tego, jak im pozwalają na tę zacną służbę ich obowiązki w pracy. Dzięki ich zaangażowaniu możemy uczyć się nowych pieśni, także takich, których nie było jeszcze w śpiewnikach w czasie ich wydania, a także wprowadzamy nowe elementy liturgiczne. Podczas spotkań pań, a także ostatnio na nabożeństwach pasyjnych akompaniamentem na pianinie oraz śpiewem służyła także s. Marta Kędziorowa, za której obecność i wkład jesteśmy bardzo wdzięczni.
Koncerty
Staramy się, by nasz kościół wraz ze swoim otoczeniem był miejscem otwartym dla każdego i oferował przeżycia duchowe oraz kulturalne, jak przystoi na to miejsce – o tyle ciekawsze, że w swoim czasie kościół wymazany już był z map katastralnych i skazany na zagładę. Chcemy, by to miejsce mogło przyciągać sympatyków z miasta Hawierzowa i okolicy, także za sprawą oferty kulturalnej, ewentualnych plenerów i tym podobnych przedsięwzięć, które są w zakresie planów prezbiterstwa.
W roku sprawozdawczym ubogaciły nasze nabożeństwa i inne imprezy zaznaczone poniżej chóry czy zespoły.
Dnia 2 kwietnia chór Collegium Canticorum pod dyr. dr Anny Kołowskiej przedstawił program pieśni pasyjnych przeplatanych słowem wiążącym.
W piątek 2 czerwca w ramach programu Nocy Kościołów wystąpił z programem pt. „Marzyciele“ Zespół Pieśni i Ruchu Nieskoordynowanego „Niezapominajki“ pod kier. Bronisława Podleśnego. (Trzon zespołu stanowią nasi zborownicy lub sympatycy; choć formacja wykonuje najczęściej covery znanych przebojów z lat 60. – 80. XX wieku, ale także nowsze utwory, jednak nie o charakterze religijnym, to podczas koncertów za sprawą odpowiednio ułożonego programu oraz słowa wiążącego stara się przekazywać ważne treści i dobre wartości.)
W niedzielę po Wielkanocy 16 kwietnia z koncertem muzyki i pieśni duchowej wystąpił Chór Sucha działający przy górnosuskim kole PZKO, pod dyr. br. Tadeusza Danela, z towarzyszeniem rodzinnej orkiestry kameralnej.
Przy okazji pamiątki poświęcenia kościoła dnia 6 sierpnia z bogatym programem wystąpiły połączone chóry PZKO Sucha, Kościoła Braterskiego w Suchej Górnej oraz ze zboru w Czeskim Cieszynie Na Rozwoju, z towarzyszeniem międzyzborowej i międzykościelnej orkiestry kameralnej – wszystkie pod dyr. br. Tadeusza Danela.
W ramach 2. niedzieli adwentowej 10 grudnia wystąpił zespół kameralny zaprzyjaźnionych z naszym zborem pedagogów hawierzowskich, dzięki kontaktom i na zaproszenie naszego wicekuratora br. Leszka Nierostka.
Tradycyjnie w niedzielę przed Świętami Bożego Narodzenia z programem kolędowym pt. „Miejsce przy stole“ wystąpił Zespół Pieśni i Ruchu Nieskoordynowanego „Niezapominajki“.
Służba w kościele i praca w ogrodzie przykościelnym
Gospodarzami kościoła są pp. Krystyna i Piotr Tacinowie, służbę kościelnych pełnią według grafiku bracia: Bronisław Kadlubiec, Karol Molinek, Lech Nierostek, Jan Spišak, Tadeusz Pieczka, Bogdan Tacina, František Válka. Ostatni z wymienionych prowadzi regularne prace utrzymaniowe w ogrodzie przykościelnym, troszczył się o to także w roku sprawozdawczym prezb. Karol Molinek, a zwłaszcza honorowy prezbiter Ing. Piotr Tacina oraz inni prezbiterzy z kuratorem na czele. Ogromne podziękowania należą się prezb. Janowi Markowi, który przez wiele lat kosił własnym sprzętem trawy w ogrodzie przykościelnym; niestety względy zdrowotne już mu na to nie pozwalają, służbę tę spróbują przejąć inni prezbiterzy.
Cmentarz
Powyższe prace prowadzone były nie tylko w ogrodzie, ale także na cmentarzu, który nasz zbór posiada, a który znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie kościoła. Administratorem cmentarza jest br. Roman Mikula, który na bieżąco zajmuje się sprawami wynajmu miejsc grobowych, zgodnie z obowiązującymi przepisami, prowadzeniem agendy umów oraz ksiąg cmentarnych i kontaktem z najemcami miejsc grobowych. Na bieżąco zapewniane są służby utrzymania cmentarza jako miejsca godnego pochówku. W roku sprawozdawczym wystaraliśmy się o dotację na remont trzech miejsc grobowych: grobu kierownika szkoły Jana Twardzika, wspólnego grobowca w którym pochowane są szczątki ekshumowane z nieistniejących już części cmentarza oraz opuszcznonego grobu przy głównej alei od kościoła. Dotację w wysokości 25 000,– PLN otrzymaliśmy z Kancelarii Prezesa Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej za pośrednictwem Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie“ im. Jana Olszewskiego. Całkowity koszt w koronach czeskich wyniósł 149 900,- Kč; różnicę 7 600,- Kč pokryliśmy ze środków własnych, wykonane zostały także prace społeczne obok fachowych przeprowadzonych przez firmę kamieniarską p. Patrika Kubiczka.
Cmentarz dysponuje wolnymi miejscami grobowymi, prezbiterstwo przygotowało ulotkę reklamową oraz plakaty, które zaoferujemy zakładowi pogrzebowemu miasta, by udostępniał je potencjalnym zainteresowanym.
Wszystkim osobom wymienionym w tym oraz poprzednim pounkcie sprawozdania serdecznie dziękujemy za utrzymanie terenów cmentarnych oraz otaczających kościół.
Praca z dziećmi
Pani kuratorowa Marta Tacinowa aż dotąd prowadziła zajęcia z dziećmi (najczęściej swoimi) na szkółce niedzielnej podczas nabożeństw w kościele. Ponieważ w zborze trzeba jej jednak zajmować się także innymi obowiązkami, bardzo prosimy o modlitwy za osobę, która zajęłaby się prowadzeniem szkółek, a zwłaszcza modlitwę za rodziny i dzieci, które mogłyby na szkółki uczęszczać. Jest to także modlitwa za pracownika z dziećmi czy młodzieżą w szerszym zakresie, m.in. zajęć religii w szkole, które z powodu choroby pastora nie mogły się odbywać, ponieważ nie ma nikogo na zastępstwo. Na religię w przedszkolu oraz szkole podstawowej z polskim językiem nauczania w Suchej Górnej zapisanych jest 20 dzieci. Zajęcia te prowadzi pastor, jednak z wymienionych wyżej względów zdrowotnych zajęcia musiały być odwoływane. Idealną sytuacją byłoby, gdyby znalazła się osoba do prowadzenia tych zajęć, którą pastor w razie potrzeby chętnie by zastąpił, tak by lekcje mogły regularnie się odbywać w przewidzianym zakresie.
Przy tej okazji należy nadmienić, iż w roku sprawozdawczym przyjęliśmy w naszej górnosuskiej szkole panią prezydentową Rzeczypospolitej Polskiej mgr Agatę Kornhauser-Duda. Niezmiernie miłe spotkanie miało miejsce dnia 27 marca w godzinach popołudniowych, kiedy to Pierwsza Dama RP odwiedziła przedszkole, świetlicę szkolną, rozmawiała z dziećmi i pomagała im odrabiać lekcje, a następnie odbyła się akademia w auli szkolnej przy udziale wszystkich uczniów i pedagogów.
W ramach Roku Relacji Międzypokoleniowych 2023 w naszym Kościele miały w zborze suskim miejsce dwie wycieczki rodzin konfirmantów: kilkudniowa do Krynicy i okolic, w dniach 5-8 maja, dofinansowana przez Radę Kościelną w ramach projektu na wyżej wymieniony rok tematyczny, oraz jednodniowa, w niedzielę 3 września po nabożeństwie, na Godulę do Ligotki Kameralnej. Dziękujemy wszystkim zaangażowanych w przygotowanie ciekawego programu.
Spotkania kobiet
Spotkania pań prowadzi pastorowa Joanna Sikora-Kożusznik, przygotowując ciekawe tematy i prezentacje, dbając o przypomnienie urodzin i złożenie życzeń jubilatkom, przygotowując dla nich upominki, zaś s. Danka Firlowa dba o to, by panie mogły zasiąść zawsze przy stołach pełnych smakołyków fundowanych przez siostry obchodzące w danym miesiącu swoje urodziny.
Dzięki osobistym kontaktom i comiesięcznym zaproszeniom telefonicznym poszerzyło się grono pań, a potencjał jest jeszcze większy i będziemy radzi, kiedy i inne siostry włączą się w te comiesięczne spotkania.
Jedno z nich, grudniowe, kiedy pastorowa nie potrafiła być obecna ze względów służbowych, panie zorganizowały same i zaprosiły na nie gościa ks. dr Annę Bystrzycką, za co jesteśmy bardzo wdzięczni, zwłaszcza inicjatorce pani Krysi Tacinowej, która w tym miesiącu obdzwoniła siostry i zorganizowała spotkanie.
Obok regularnych spotkań panie brały też udział w konferencjach kobiet, organizowanych całokościelnie zazwyczaj w Trzyńcu oraz po polskiej stronie w Dzięgielowie. Czerwcowe spotkanie naszych pań dnia 19. 06., było wycieczką do ogrodów pp. Kapiasów w Goczałkowicach-Zdroju koło Pszczyny. W wycieczce wzięli też udział panowie, którzy jako kierowcy posłużyli swoimi samochodami. Miała też miejsce druga część spotkania, przy stołach w restauracji na terenie kompleksu ogrodów, gdzie nie zabrakło gratulacji dla jubilatek.
Wszystkim wymienionym oraz niewymienionym z nazwiska w kilku poprzednich punktach sprawozdania, osobom zaangażowanym w służbę w zborze, należą się ogromne podziękowania. Kryje się za nimi wiele godzin poświęconych nie tylko naszej wspólnej, ale przede wszystkim Bożej sprawie. Otwartym też pozostaje zaproszenie dla każdej zborowniczki i każdego zborownika do współudziału w naszej wspólnej pracy Panu na chwałę i ku godnemu pełnieniu świadectwa przez nasz zbór.
Przed nami…
Rok bieżący rozpoczyna obchody 100-lecia naszego kościoła. W sierpniu 1924 roku poświęcony i wmurowany w fundamenty został kamień węgielny, prace trwały rok, tak by w sierpniu 1925 mógł zostać poświęcony gotowy przybytek Pański, jeszcze w mniejszym kształcie kaplicy, rozbudowany następnie w roku 1937 do obecnych rozmiarów kościoła. Do pamiątki poświęcenia kamienia węgielnego w sierpniu chcemy przeprowadzić kilka niezbędnych prac przy kościele, tak by na jubileusz godnie się prezentował.
W ramach stulecia planujemy wydać folder upamiętniający przynajmniej kilka z postaci zasłużonych dla naszej ziemi, a związanych z naszym zborem – jest to publikacja, która przygotowywana była jeszcze przez śp. prezbitera Radka Krygla, teraz kontynuowana przez prezbiterstwo we współpracy z p. Dariną Krygiel. Kolejnym wydawnictwem będzie zbiór wspomnień duszpasterzy oraz zborowników, zawierający także biblijne zwiastowanie dawnych naszych pastorów na okoliczność jubileuszu; chcielibyśmy wykorzystać także choć niektóre zdjęcia z naszego bogatego archiwum.
Oprócz uroczystego nabożeństwa w niedzielę 4 sierpnia br., nad którym patronat objął zwierzchnik naszego Kościoła, a zarazem prezes Ekumenicznej Rady Kościołów w Republice Czeskiej biskup Tomáš Tyrlík, podczas którego wystąpi zespół kameralny nauczycieli hawierzowskich, planujemy koncerty, których pełna oferta jest w trakcie zestawiania. Głównym koncertem ma stać się występ połączonych chórów z towarzyszeniem orkiestry kameralnej pod dyr. br. Tadeusza Danela w niedzielę poprzedzającą jubileusz, tzn. dnia 28 lipca, w porze nabożeństwowej. Przy okazji tegorocznej Nocy Kościołów cykl koncertów zainauguruje koncert „Niezapominajki na 100-lecie“ w piątek 7 czerwca. Wstępnie ochotę urządzić koncert wyraził mistrz Jiří Zmožek, autor wielkiej liczby hitów wykonywanych przez najbardziej znane gwiazdy czeskiej sceny muzycznej, ale także wielu pieśni duchowych. Jeżeli udałoby się skordynować jego przybycie do nas z Pragi z innymi jeszcze występami w regionie (kompozytor ma 81 lat), koncert ten na 100-lecie naszego kościółka mógłby dojść do skutku. Z nadzieją, że uda się zorganizować koncert spogląda piszący te słowa także w stronę chóru Collegium Canticorum, w którym śpiewa nasza organistka i dwoje dalszych zborowników, a także inne osoby z naszym zborem zaprzyjaźnione… Jeśli Pan Bóg da, plany te będziemy się starali zrealizować.
Z jubileuszem naszego kościoła zbiega się 50-lecie śmierci prezbiterki oraz autorki bestselleru kulinarnego „Kuchnia śląska“ Emilii Kołder. Z tej okazji obchody planuje wspólnie Miejscowe Koło PZKO we współpracy z naszym zborem. Wstępny termin to 25 października, chcielibyśmy urządzić sesję historyczno-kulinarną, przy współpracy Kół Kobiet PZKO, które mogłyby przyrządzić coś ze specjałów z „Kołderki“, przybliżeniem postaci autorki, jej czasów, a także dzisiejszej percepcji tamtych słynnych przepisów kulinarnych.
W Roku Modlitwy
Rok bieżący jest w całym naszym Kościele Rokiem Modlitwy. Niniejsze sprawozdanie ma więc za cel – oprócz tego, co napisano we wstępie – także zaprosić wszystkich do tego wspólnego zaangażowania modlitewnego, poprzez dziękczynienie za dotychczasowe prowadzenie naszej niewielkiej wspólnoty, za zachowanie jej cudem od likwidacji, za kościół, którego miało nie być, a jednak jest – ale przede wszystkim poprzez prośbę o przebudzenie duchowe w naszych rodzinach, sąsiedztwie, okolicy. Chcemy, także za sprawą naszych nabożeństw i czasu modlitw w każdą niedzielę, zaoferować przestrzeń do ściszenia się przed Bogiem, do przedstawienia swoich prośb i intencji modlitewnych przez każdego, kto tylko chce je przed Bogiem wypowiedzieć, czy to na głos, czy w cichym westchnieniu modlitewnym. Powiedzieliśmy sobie w prezbiterstwie – nie będziemy bać się nawet tej ciszy, która w czasie modlitw pojawia się pomiędzy głosami „odważniejszych“ modlicieli, którzy zawołają na głos w imieniu innych. Bo do nich może dołączyć KAŻDY. Ten czas, to zaproszenie. Do tego, by się pomodlić lub by powiedzieć, za co prosimy, by zbór się modlił. To część naszego życia wiary i jakość, którą oferujemy naszemu otoczeniu, otwierając się na tematy, które chcemy razem przedkładać Bogu. A On na szczerą modlitwę odpowiada. Dlatego Jemu ufamy we wszystkich zamierzeniach i planach, ale przede wszystkim otwierając się na Jego prowadzenie i na to, by darował błogosławieństwo i przyszłość naszej małej gromadce. Bo w niej jest zalążek i potencjał wielkich rzeczy, które Bóg ma dla nas przygotowane, obyśmy tylko byli gotowi słuchać Jego woli, Jego głosu i uczyć się Jego drogi, jaką ma dla naszego zboru.
Reprezentując prezbiterstwo, Wasz w Chrystusie
( – ) ks. Janusz Kożusznik, pastor
W Hawierzowie Suchej, dnia 17. 3. 2024 r.
Nejnovější komentáře